Bugün çok sıkıldım ben. Canım hiçbi şey yapmak istemiyo. Sadece yatıp öyle kalmak istiyo, zaten bütün öğleden sonra yaptığım da buydu. İçimden hiçbi şey gelmemesi tuhaf, belirsizliklerin sonucu.
Belirsiz olma durumu, belirsiz yaşama durumu...
Bilmediğini bekleme durumu...
Bilmediğini umut etme durumu...
Bilmeme durumunda belirsiz yaşama duygusu veya macerası da diyebilirim tabii.
Daha bi sürü şey de diyebilirim ama canım demek istemiyo, yazabilirim, yazmak da istemiyo.
Başkalarının hayatlarına sarkıntılık edebilirim, işte bunu yapabilirim, bir nevi röntgencilik, dedikoduculuk, kulak kabartmacılık...
Ben üstümdeki bu ağır, pis örtüden ve suratımı sarmalayan bu peçeden bir an önce kurtulmalıyım. Birileri beni sardı ve bıraktı...
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment